top of page

Ongeïnspireerd

  • Foto van schrijver: Anna Van Breugel
    Anna Van Breugel
  • 19 sep
  • 2 minuten om te lezen

Ongewassen. Ongekamd. Ongeïnspireerd. (Vandaag)

Laat aan de koffie. Laat aan het ontbijt. Laat me ook maar eens gewoon met rust. 


Gefrustreerd. Gedegouteerd. Gedemotiveerd. (Vanmorgen)

Want de wereld bloedt. Want de ivoren toren doet niks. Wand beschadigd vanwege een futiliteit. 


Huis gekocht. Huis geschilderd. Huis beschadigd. (Vanaf nu altijd?)

Volgorde moet kloppen. Volgorde huisje - tuintje - boompje - kindje. Volg-de-(pik)orde in je omgeving.


Verenigd. Verdeeld. Verkeerd. (Al een tijdje)

Eerst werk en geld. Eerst verbouwd. Heerst spanning en ongeduld en miscommunicatie. 


Geforceerd. In een vorm geramd. Onnatuurlijk binnen de lijntjes kleuren.


Mijn gedachten horen niet in deze hokjesmentaliteit. 

Mijn gedichten laten zich niet kneden in jouw ritme. 


Ze bestaan niet louter om melodisch te klinken. 


Ze razen rond door mijn hoofd en zoeken een uitgang die mijn stembanden niet belast.

(Of betrekt, want we weten dat het daar mis zou kunnen lopen). 

Die me niet in de spotlight zet, tussen mensen die hun meningen op hun gezicht uitdragen.


In het tweede middelbaar vertelde een leerkracht dat we vanaf 2001 spreken van het terroristische tijdperk. 

En deze week loopt die zin rondjes door mijn hersenpan. 


En nog een.

En nog een.

En nog een.

Stop.


Stop met verdelen. Stop met de hokjes. Stop met het zoeken naar vijanden in plaats van bondgenoten. Stop met het normaliseren van het radicaliseren. Stop met het collectief vergeten van de geschiedenis, alsof we niet al tot over onze knieën in een nieuwe censuurgolf zitten. 


Stop met slimme telefoons en domme mensen kweken. Stop met het niet luisteren naar kinderen, alsof zij niet degene zijn die met alle gevolgen opgezadeld zullen zitten.


Stop sokken, stop je kinderen onder na een hoopvol voorleesverhaal. Stop op de fles van Pandora, die nu ook geen hoop meer bevat, me dunkt? 


Wring me in het knusse hoekje tussen je kin en schouder. 

Wring me uit tot de bittere nasmaak van het wereldnieuws wegvloeit. 


Wrik me los van het scherm. Wrijf me weer warm. Geef me weer vlam. 

ree

Opmerkingen


Bekijk hieronder ook mijn socials

  • alt.text.label.Instagram
  • Pinterest
  • Facebook

©2023 by annakdotes, Anna Van Breugel

bottom of page