Novembervers #5 - Gelukskoekje

Een -mij onbekend- lied weerklonk door de winkel heen

De tekst ging wat aan me verloren

Kon mijn bubbel niet doorprikken

Met uitzondering van de woorden ‘fortune cookie’

En mijn gedachten namen me terstond mee op wandel

Want zijn gelukskoekjes niet de kinder surprise van volwassenen?

Met in hun kern een vage levensles als speelgoed

Een verrassing op volwassen-geworden-kindermaat 

Want waar heb je als volwassene meer nood aan

Dan af en toe een hart onder de riem? 

En aanmoediging, kleine bevestiging

Troebel genoeg om bij zowat elk mensenleven te passen

Doch voldoende tastbaar om zeker zijn doel niet te missen

Een tikkeltje verslavend door de illusie van de onvoorspelbaarheid

En net als de suiker in het koekje zelf 

Komt al snel na de energiepiek

De nood naar een volgende shot

Een confronterende waarheid, of toch advies

Ook te consumeren in de horoscoop sectie van elk tijdschrift

De net iets inspirerendere influencers 

Of een gedicht, 

Ontstaan na zonsondergang.